چربیگیر

3 نوع  چربی گیر وجود دارد که در ادامه به این 3 نوع پرداخته می شود.

چربی گیر هیدرومکانیکی

یک چربی گیر دستی است و یکی از رایج ترین انواع چربی گیر است که در های کوچکتر استفاده می شود. چربی گیر هیدرومکانیکی به اندازه ای کوچک است که می تواند زیر سینک یا در کف آشپزخانه قرار گیرد. از چربی گیر های هیدرومکانیکی با اندازه بزرگتر می توان برای سیستم های تصفیه فاضلاب بزرگتر نیز استفاده کرد.

چربی‌گیرهای هیدرومکانیکی به سرمایه‌گذاری اولیه کمی نیاز دارند و مناسب برای واحدهای کوچک می باشد. با این حال، چربی‌گیر نیاز به تمیز کردن و پمپاژ مکرر، تقریبا یک بار در هفته دارد، بنابراین هزینه نگهداری آن افزایش می یابد.

چربی گیر های اتوماتیک

این دستگاه‌های حذف گریس که به عنوان واحدهای حذف خودکار گریس نیز شناخته می‌شوند، مانند دستگاه‌های هیدرومکانیکی، چربی را از فاضلاب جدا می‌کنند. با این حال، چربی‌گیرهای خودکار دارای یک مکانیسم موتوری اضافی هستند که به‌طور خودکار چربی ها را دوباره گرم می‌کند و آن‌ها را در داخل یک محفظه جمع‌آوری می‌ریزد. این فرآیند بسته به حجم چربی و روغن تولید شده بر اساس یک برنامه به صورت خودکار انجام می شود، بنابراین نیاز به بازرسی دستی برای بررسی سطوح گریس کاهش می یابد.

این چربی گیر ها هزینه سرمایه گزاری اولیه بالاتری دارند اما کارآمدتر هستند و هزینه تمیز کردن و پمپاژ مکرر را کاهش می دهند و در نتیجه هزینه کارکرد و سرویس طولانی مدت کمتری دارند.

چربی گیر های ثقلی

این چربی گیر معمولا از بتن، فایبرگلاس، استیل و یا پلاستیک ساخته می شود. بر اساس همان اصل چربی گیر های هیدرومکانیکی کار می کنند، اما ظرفیت بیشتری دارند و اغلب حدود 1800 لیتر مایع را در خود جای می دهند. در واقع این چربی گیر ها برای واحدهایی با دبی بالا مناسب هستند. با این حال، این چربی گیرها تنها ظرفیت کمی از چربی و روغن را در خود جای می دهند و بنابراین باید به طور منظم (تقریبا هر 90 روز) پمپاژ شوند.

چربی گیر ها برای گرفتن 100% چربی فاضلاب طراحی نشده اند. یک چربی گیری که به خوبی طراحی و ساخته شده باشد اجازه می دهد تا 15 درصد از چربی موجود در فاضلاب به طور دائم به فاضلاب بهداشتی جریان یابد. هنگامی که یک گیر چربی پر از لجن چربی باشد، قادر به گرفتن چربی یا مواد جامد غذایی نخواهد بود.

چربیگیر GRP

چربیگیر کامپوزیتی GRP وظیفه جمع آوری و در نهایت حذف چربی، روغن و گریس (fats & oils & greases) یا به اختصار(FOG)  را به عهده دارد. عدم حذف FOG  و ورود آن به سیستم فاضلاب به مرور باعث ایجاد گرفتگی، بوی بد و رشد میکروب خواهد شد.
چربیگیرها به بیان ساده جعبه هایی هستند که برای حذف چربی آشپزخانه ها و صنایعی که فاضلاب آن ها دارای روغن می باشد به کار گرفته می شود. باید توجه داشت که این چربیگیرها فقط می بایست پذیرای پساب چرب همان صنعت باشند و نفوذ فاضلاب بهداشتی و صنعتی با بار میکروبی بالا در فرایند حذف چربی اختلال ایجاد خواهد کرد.

چربیگیر GRP با هدف جداسازی انواع روغن، چربی و گریس از آب یا تصفیه فاضلاب مورد استفاده قرار می گیرد. این سیستم ها در بسیاری از صنایع قابل استفاده می باشند. چربيگيرها بسته به نوع مصرف به صورت پکیج های فلزی، بتنی، پلی اتیلنی یا فایبرگلاس (GRP) طراحی و ساخته می شوند.
در مواردی که غلظت بالايي از چربی و روغن در فاضلاب موجود باشد و مقدار آن از استانداردهاي محيط زيست بالاتر باشد، بايد از واحدهای چربیگیر استفاده کرد زیرا چربی و روغن در واحدهای هوادهی بر روی توده های لجن فعال مي چسبند و باعث كاهش عمل اکسیژن رسانی به میکروارگانیسم ها مي شوند، بنابراین راندمان تصفیه کاهش پیدا می کند. به علت اینکه چربی دارای وزن مخصوص کمتری از فاضلاب است در صورت ایجاد شرایط محیطی مناسب، چربی موجود در فاضلاب به راحتی روی سطح فاضلاب آمده و می توان آن را از جریان فاضلاب جدا و حذف کرد. استفاده از چربیگیر GRP این شرایط را برای فاضلاب فراهم می کند و قادر به حذف بیش از 98 درصد چربی موجود در فاضلاب خواهد بود. استفاده از کامپوزیت در ساخت چربیگیرGRP  علاوه بر سبکی، باعث استحکام بسیار بالا و طول عمر طولانی آن می شود. همچنین یکی دیگر از وظایف چربیگیر فاضلاب، نگهداری پساب چرب و کاهش دمای آن است

همانطور که اشاره شد چربیگیر را می توان از مواد مختلفی از جمله استیل ضد زنگ (استنلس استیل)، فولاد صنعتی، کامپوزیت فایبر گلاس یا  GRP، پلی اتیلن و بتن تولید کرد. تجربه ثابت کرده چربیگیرهای از جنس فایبر گلاس یا GRP به دلایل مختلف بهترین نوع انتخابی می باشند. این چربیگیرها را می توان درابعاد 100 لیتر تا 100 مترمکعب ساخت.